Αγαπημένη μου Νόρα
Μόλις σήμανε μία. Μπήκα σπίτι στις εντεκάμισι. Από εκείνη την ώρα κάθομαι σε μια πολυθρόνα σαν χαζός. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν ακούω παρά τη φωνή σου. Σαν χαζός σ' ακούω να με φωνάζεις "αγαπημένε". Πρόσβαλα δύο ανθρώπους σήμερα, τους άφησα στα κρύα του λουτρού. Ήθελα ν' ακούω τη δική σου φωνή, όχι τη δική τους.
Όταν είμαι κοντά σου αφήνω κατά μέρος τη καταφρονητική, καχύποπτη φύση μου. Μακάρι να ένιωθα τώρα το κεφάλι σου στον ώμο μου. Νομίζω πως θα πάω για ύπνο. Θα μου γράψεις κάτι; Ελπίζω ναι. Πώς να υπογράψω; Δεν θα υπογράψω καν, γιατί δεν ξέρω πώς να ορίσω τον εαυτό μου.
James Joyce (2 Φεβρουαρίου 1882 - 13 Ιανουαρίου 1941), Γράμματα στη Νόρα, μτφρ.: Κατερίνα Σχινά, εκδόσεις Πατάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου