Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2022

Αργύρης Χιόνης - Ποιήματα

 Ο Μπαμπούλας

Κάποτε, κατοικούσε στο υπόγειο κι ο Μπαμπούλας
που παίρνει τα κακά παιδιά. Τώρα, δεν είμαι πια
κακό παιδί, δεν είμαι καν παιδί κι ούτε ο Μπαμπούλας
μένει πια εκεί. έχει μετακομίσει από καιρό·μέσα
μου μετακόμισε. Έτσι, μπορώ, όποτε θέλω, στο
υπόγειο να πηγαίνω.

Σημείωση

Ανέβηκα στο πιο ψηλό σημείο του σπιτιού μου, στην ταράτσα, για να ξεσκάσω λίγο από την κλεισούρα του υπογείου, να δω τ' αστέρια, αλλά ήταν τόσο μακρινά που ένιωσα ότι βρισκόμουνα ξανά στο υπόγειο. Ναι, η ταράτσα μου ήταν το υπόγειο του ουρανού.


Στο υπόγειο, εκδ.Νεφέλη

....................................................
Πέφτεις απ΄το κλαδί και κλαις.
Γιατί;
Δεν το ‘ξερες πως είσαι φύλλο;

Η Φωνή της Σιωπής (1996-2000)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διονύσης Καψάλης, Όλα τα δειλινά του κόσμου

 Εκείνο το κατάλευκο μαντίλι ποιος θα το βάλει  και δεν θα ντραπεί; Ρωτήστε πιο ψηλά: αιώνες τώρα το συζητούν στις τάξεις των αγγέλων. (στο ...