Έρχονται φορές που γυρνώ και τσακώνω την μυρωδιά σου. Και δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν μπορώ γαμώτο να συνεχίσω χωρίς να εκφράσω αυτην την γαμημένη αίσθηση της γαμημένης επιθυμίας που έχω για σένα. Και δεν μπορώ να πιστέψω πως εγώ αισθάνομαι έτσι για σένα ενώ εσύ δεν αισθάνεσαι τίποτα. Δεν αισθάνεσαι τίποτα;
Σιωπή
Βγαίνω έξω στις 6 το πρωί και αρχίζω να σε ψάχνω. Εάν έχω ονειρευτεί ένα μήνυμα σε ένα δρόμο ή σε μια παμπ ή σε κάποιον σταθμό, πάω εκεί. Και σε περιμένω.
Σιωπή
Το ξέρεις πως αισθάνομαι χειραγωγημένη.
Σιωπή
Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα πρόβλημα να δώσω σε κάποιον αυτό που ήθελε. Αλλά κανείς δεν μπόρεσε να μου δώσει. Κανείς δεν με αγγίζει. Κανείς δεν βρίσκεται κοντά μου. Αλλά εσύ με άγγιξες κάπου τόσο μα τόσο βαθιά που δεν μπορώ να το πιστέψω. Και δεν μπορώ να στο ανταποδώσω. Επειδή δεν σε βρίσκω.
Σιωπή
Και πως είναι αυτή;
Πως θα την γνωρίσω όταν την δω;
Θα πεθάνει, θα πεθάνει, θα πεθάνει γαμώτο.
Σιωπή
Πιστεύεις πως κάποιος μπορεί να γεννηθεί σε λάθος σώμα;
Σιωπή
Άντε γαμήσου. Άντε γαμήσου. Άντε γαμήσου που με απέρριψες, που ποτέ δεν ήσουν εκεί, άντε γαμήσου που με κάνεις να νιώθω σκατά, άντε γαμήσου που ρούφηξες την αγάπη μου, την ζωή μου, γάμησε τον πατέρα μου που γάμησε την ζωή μου για τα καλά και γάμησε την μάνα μου που δεν τον άφησε αλλά περισσότερο απ’ όλους να πας να γαμηθείς εσύ Θεέ που με έκανες να αγαπήσω κάποιον που δεν υπάρχει.
Άντε γαμήσου άντε γαμήσου άντε γαμήσου.
Sarah Kane, 4:48 ψύχωση
(3 Φεβρουαρίου 1971 - 20 Φεβρουαρίου 1999)
| μτφρ.: Μαρία Ροδοπούλου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου