Αν τύχει μία νύχτα βροχερή
Να θυμηθείς εμένα, με θρηνούν
Η καταιγίδα έξω ζοφερή
Και δάκρυα που απ’τα μάτια σου κυλούν.
Το όνομά μου σβήσε απ’ το νου
Σαν όνειρο μιας νύχτας θερινής.
Στεφάνια που σε δέναν προ πολλού
Πέτα στο δρόμο τώρα πια, μη φοβηθείς.
Αέρας θα φυσάει δυνατά
Εκεί βαθιά στο δάσος μακρινό
Και θα σε αγκαλιάζει η μοναξιά
Καθώς κοιτάς απ’το παράθυρο.
Και κούκος θα λαλήσει κάπου εδώ
Μοναχικά, στου δέντρου το κλαδί.
Και στο ποτάμι Τζούμνα, στο γιαλό
Θ’ακούσεις κάποιον σαν να σε καλεί.
Θα είναι μόνο λάμψη αστραπής
Που σε αναζητά, αγαπητή.
Τα μάτια με τα δυό σου χέρια κλείσε,
Τα δάκρυα μην πέσουνε στη γη.
Καζί Ναζρούλ Ισλάμ ( 1899 -1976 )
Mετάφραση: Ξένια Καλαϊτζίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου