Βύρων Λεοντάρης - Αποσπάσματα

 

Μήτε νερό μήτε φεγγάρι στα πηγάδια

μήτε ένα χέρι γάργαρο να πλύνει τις πληγές...

[από το ποίημα "Ο φρουρός και οι ιτιές"]

 ...............................................................................................................................................................

Ἡμέρα ἀνθρώπου ἡμέρα θλίψεως

ἡμέρα ἀνήμερη

κι ἄλλο δέν εἶμαι πιά παρά κατάρα καί βλαστήμια

καθώς ἐπάνω μου ξεσπάει

ἡ μοχθηρία τοῦ οὐρανοῦ

καί τοῦ πλησίον ἡ μάνητα.

.................................................................................................................................................

Όλα σιγά σιγά θα με γνωρίσουν

όλα θα μάθουν ποια είναι η μοναξιά μου

και μόνο ο θάνατος, θαρρώντας πως αποκοιμηθήκα,

νωρίς θε να'ρθει μ΄ένα πέλαγος πουλιά

όπως άλλες φορές η μάνα μου

να με ξυπνήσει...

[«Σταθμός», συλλογή Παλιοί κήποι]

......................................................................................................................................................................

Τι θα γίνουμε εδώ αποκλεισμένοι

να μοιραζόμαστε φταίξιμο και μετάνοια 

Ένα ολοκληρωμένο θάνατο πως θα τον περάσουμε; 

Βύρων Λεονταρης