ή σαν τον ήλιο
που δακρυσμένος χαμογελά
ή σαν το φεγγάρι
από σιωπή και φως
για λίγο κοντοστέκεσαι
μπροστά στην ανοιχτή θάλασσα
χωρίς σκέψεις
εικόνες μόνο
και χορεύεις
χορεύεις
μουσική η ίδια
χορεύτρια δάκρυ
φιλί ανεπαίσθητο
ελαφρύ
φόβο χωρίς
θα το πάρει ο αέρας
δεν θα το πάρει…
ό, τι είναι αληθινό
δηλαδή έχει κάποιο λόγο
κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει
όπως ένα νησί
μ’ ένα ψηλό τυρκουάζ βουνό.
Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου