Καθώς σας τα γράφω όλα αυτά βλέπω έναν άνθρωπο στην απέναντι στέγη να ισορροπεί, να ξεπλένει τα κεραμίδια από τη νεροποντή των προηγούμενων ημερών. Είναι αρκετά ψηλά, αν γλιστρήσει και πέσει θα σκοτωθεί. Αλλά προφανώς έχει δώσει εντολές ο εγκέφαλός του στο κορμί να μη φοβάται. Και δεν φοβάται. Κάνει τη δουλειά του μεθοδικά, με μόνη του συντροφιά ένα λάστιχο με πίεση. Πλένει τα διαστήματα ανάμεσα στα κεραμίδια από τη λάσπη με πολύ νερό. Στο τέλος ισορροπεί άκρη-άκρη, κοντά στο κενό. Και μόνο που τον βλέπω ιδρώνω. Τόσο σοβαρός, τόσο υπεύθυνος, ανάλαφρος σαν χορευτής. Ο άνθρωπος από λάστιχο μου δίνει ένα μεγάλο μάθημα για τη δύναμη του μυαλού. Το σώμα υπακούει στο μυαλό και αυτό είναι μαγικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου