Από τη μέση και κάτω ο πατέρας μου ήταν
τραπέζι• έφευγε σαν περιβολάκι
κοντά στο δείπνο το μουστάκι του εννοούσε:
είμαι στέφανος που στεφανώνω το
στόμα μου διασχίζω μια δόξα μονότονη•
ακριβώς από κάτω οι λέξεις αθλητές αισθημάτων
ή θα μείνουν άφωνες σαν νεκρές
(κάτι αλλάζει στα λόγια όταν ένα τέρας
εποπτεύει αφ’ υψηλού)
το φαγητό απαιτεί αφοσίωση• στο τραπέζι
σάλτσες του τυχαίου ή μήπως
η ψυχή με ψάχνει στα πιάτα να με εννοήσει
Το Ρημα Πεινάω, Εκδόσεις Αγρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου