Μια γυναίκα μόνο γνώρισα στον κόσμο
πέτρα λεία και διαβρωμένη,
μαγεία του σύμπαντος κόσμου:
ήταν η μητέρα μου.
Γι’ αυτήν δεν μεγάλωσα ποτέ,
γινόμουν ξανά και ξανά κοριτσάκι
άπειρες φορές
για να νιώθω τα χέρια της
και όλους μου τους έρωτες εγκατέλειψα
για να μην τη βλέπω να υποφέρει.
Δεν θα το πιστέψεις
Δεν θα το πιστέψεις γυναίκα,
ασπίδα στο ίδιο μου το πλευρό,
πως έκλαψα για τη μοίρα σου
να υπάρχεις μοναχική,
να υπάρχεις στην καρδιά όλων.
Έγινες για τον άντρα που αγαπάς
ένα βαρύ φορτίο
που μόνον εσύ μπορείς
στο στήθος να βαστάς.
Αντίο γυναίκα
Αντίο γυναίκα,
θα πορευτείς αμόλυντη στον κόσμο
για να πεις πως ο άντρας χάθηκε,
εσύ, καρδιά του ψεύδους
εσύ, άρπα στην ατραπό μου
ακολουθώντας τα ίχνη σου
που έχασα στον άνεμο,
έγινα ένας έμπειρος πλοηγός
μια χτένα για τα μαλλιά σου.
Alda Merini Η θεϊκή μανία
Μετάφραση Έλσα Κορνέτη, Εκδόσεις Ρώμη 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου