Τάκης Σινόπουλος -Το συμπόσιο

"...Έτσι με σύρανε. Έξω πρόσμενε το φως
του κόσμου. Ολοένα αυξαίνοντας σε κύκλους ακατάπαυστους
απέραντο περίζωνε τα χαλασμένα οικήματα κι ανέβαινε πηχτό
κι αθόρυβο σκεπάζοντας το κάθε πέρασμα. Κι έμεινα εκεί
μονάχο μ' άφησαν κι ακόμα εκεί είμαι
χαμένος έρημος παλεύοντας χωρίς φωνή με τούτη την απέραντη
τυφλή παγκόσμια φρίκη. "