Χρίστος Λάσκαρης - Το χαμόγελο

Και πάλι θα ξανασηκωθείς

και πάλι την κρύα σιωπή,

θα σχίσεις

Δε σε χωράει ο θάνατος 

Σ’ έχει μυρώσει ο στεναγμός 

και κείνος ο λυγμός 

που με την άνοιξη ανθίζει 

Και κει που σε κλαίνε για νεκρό 

χαμογελάς και τους ξαφνιάζεις.