Κοραλία Θεοτοκά - Στον άνεμο επιστρέφει

Φιλώ την ψυχή στα χείλη σου, στα μάτια τις επιθυμίες
το κορμί δίχως έγνοια μονάχο στον έρωτα
ξένο στον κόσμο, στις σπίθες της νύχτας
πουλί που ψάλλει τη νεκρή δύναμή του.

Πένθιμη κρίση η φωνή μου πλασμένη με λάθη
-μυστική λειτουργία και φρουρά του καιρού-
ανοίγεται στην τρικυμία πλανιέται
μικρή σταγόνα στον άνεμο επιστρέφει.

Η μορφή μου, νιφάδα μέσα στη φωτιά
γρήγορος θάνατος μες στον καθρέφτη
ας πάρουμε τη στιγμή με την ομορφιά της
ας πάρουμε την ομορφιά μες στη στιγμή.

Σε άλλο φως, Ίκαρος 1967