Τάσος Κόρφης- Των µοναχικών ποιητών

[Κοσμική δεξίωση ποιητών]

Και, βέβαια, η ποίηση δεν υπάρχει εδώ

Στα πολυτελή σαλόνια με τη λαϊκότροπη μουσική,

Στους επώνυμους, φουσκωμένους διάνους,

Στην κοσμική ηθοποιό,

Που με συγκινημένη, τάχα, φωνή απαγγέλλει

Τα ονόματα των διάσημων ξένων ποιητών: Ενός φίλου

Του Πωλ Ελυάρ, του μεταφραστή της Βίβλου

Κι εκείνου του παμπόνηρου Ναπολιτάνου

Με το ψαλιδισμένο μουστακάκι και τα πανούργα μάτια.

Καημένε Κέρουακ, εσύ που ξέρεις πόσο μεγάλοι

Είναι οι δρόμοι, που δεν οδηγούν πουθενά,

Κι ακροβατείς σε μια τροχισμένη λεπίδα

Μαχαιριού, περιφρονώντας κάθε εξουσία

Για τη νύχτα, εσύ ερωμένε κι εραστή,

Κρίνο της θάλασσας, που ανοίγεις και πεθαίνεις

Την ίδια στιγμή, εφήμερο έντομο,

Οδήγησέ μας από τα μονοπάτια του θανάτου

Στην πραγματική ζωή.

Πηγή: Τάσος Κόρφης , Εγκώµια, εκδ. Πρόσπερος, Αθήνα 1993, σ. 26.