Έλα γατούλα μου όμορφη, στη φλογερή μου αγκάλη,
και τα γαμψά σου τώρα νύχια κράτα,
και άσε με να βυθιστώ στα ωραία σου πάλι μάτια,
που μέταλλο και αχάτη είναι γεμάτα.
Όταν χαϊδεύoυν ξέγνοιαστα τα δάχτυλά μου εμένα
τη λαστιχένια ράχη και την κεφαλή σου,
και ηδονικά απ' το χάδι αυτό τα νιώθω μεθυσμένα,
στο ηλεκτρισμένο πάνω το κορμί σου,
ο νους μου, στη γυναίκα μου πηγαίνει, που η ματιά της
σαν τη δική σου, ζώο αγαπημένο,
ρίχνει βαθιά την κοφτερή και κρύα σαϊτιά της,
κι από τα νύχια ως την κορφή χυμένο,
τη ζώνει αγέρι αιθέρινο μ' επίφοβη ευωδιά,
που γύρω απ' το μελαμψό κορμί της κολυμπά.
Charles Baudelaire
Μετάφραση: Γιώργης Σημηριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου