Άτιμα πλάσματα, μοβόρα.
Νύχτες ολόκληρες παραμονεύουν άγρυπνες
πάνω στις στέγες τα μικρά πουλιά.
Δεν είναι η πείνα που τις σπρώχνει
σε άλματα απονενοημένα
πρόθυμες να θυσιάσουν και τις εφτά ζωές.
Στην άκρη των κεραμιδιών με στόμα ολάνοιχτο
με δόντια αιχμηρά, αιματηρά
αδιαφορούνε παγερά στην αχνιστή
σάρκα που ιπτάμενη περνά μπροστά στα μάτια τους.
Οι γάτες
λαχταράν τις πτήσεις μοναχά
των σπουργιτιών.
Μαζεύουν τους κοπτήρες τους
ολόκληρα τα καταπίνουνε με τα φτερά τους
ζυγιάζονται και ικετεύουν ουρανό.
Από τα άλλα ζώα
θανάσιμα μισούν τους ποντικούς.
Τουλάχιστον, όσους κατάφεραν να γίνουν νυχτερίδες.
Φωτεινή Βασιλοπούλου, Αμείλικτο Νερό, οι Εκδόσεις των Φίλων, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου