ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ
Στου δάσους μέσα τα θαμνάκια χθόνιες
Πετάξαν υποψίες και υπόνοιες
Των αστεριών οι στίχοι στο σκοτάδι
Πιαστήκαν απ' το πάνστιλπνο μαγνάδι
Της μοσχοβολισμένης γύρω νύχτας
Στιχάκια ίδια
Πουλιά που κάθονται στα κεραμίδια
ΠΟΙΜΕΝΙΚΟ
Η φωνή η στεντόρεια των ρευμάτων
Γλυκά με νανουρίζει με κοιμίζει
Τοπίο ονείρου η εξοχή
Να ζεις χωρίς ανακωχή
Και να ξυπνάς αυτό που μου θυμίζει
Λόγια των γονιών μου των φευγάτων
Louis Aragon (1897-1982)
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Πηγή:https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/2097-louis-aragon-poets
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου