Θα σας αφήσω όλους σας να ωρύεσθε
ή ν’ ακουμπάτε ήρεμοι το κεφάλι σας στο
παράθυρο –
θα σας αφήσω να πιέζεστε στα σκαλιά
κι άξαφνα κει να μαρμαρώνετε
ανίδεοι για τις πράξεις σας –
θα σας αφήσω να τρέχετε.
Εγώ ανάμεσα σε ξερά δέντρα και τάφους
με τη σημαία μου ένα κουρέλι
με άνεμο και χωρίς άνεμο
ανάμεσα στο αβέβαιο πλήθος σας
θα περιφέρομαι μόνος –
ένας φλογερός πρίγκηπας-μάγος.
Η ώρα πλησίασε. Θα γκρεμιστούν οι ναοί.
Δεν υπάρχει φωτιά στην καρδιά σας.
Εγώ
ένδοξος
γράφω
σ’ όλα τα όνειρά σας:
Ελευθερία
Μιχάλης Κατσαρός, Κατά Σαδδουκαίων, Αθήνα: Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 1994, σ. 57.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου