Γιάννης Κοντός - Δύο ποιήματα

 ΣΤΑ ΜΙΣΟΣΚΟΤΕΙΝΑ

Γυμνό το σπίτι, χωρίς πουλιά και έπιπλα.

Αθόρυβες Κυριακές με σβησμένα τσιγάρα

και ξερούς καφέδες στο πάτωμα – έρωτα στο πάτωμα

ή στο ταβάνι, σαν μύγες –

Γυμνό το μυαλό μου. Μόνο δυο τρία καρφιά

στον τοίχο με μυτερούς ίσκιους και ένα χαλάκι

κόκκινο, μαθημένο να ξεφτάει στα πόδια σου.

Θα στρίψω το αίμα, να μην πηγαίνει

στον εγκέφαλο, να μην σκέφτεται έτσι.

Και η κρεατομηχανή δουλεύει.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ

Πίσω από τα καθημερινά τα πράγματα

Υπάρχει ένα καθημερινό όνειρο

Να πάρεις το λεωφορείο

Να πιεις καφέ ν’αποστρέψεις τα μάτια

Από ψεύτικους ουρανούς

Πολιτικές εξουσίες

Εξουσίες ξυράφια

Από ψεύτικους ουρανούς

Η λέξη στο μαχαίρι

Τα μυστικά στους δρόμους

Βρίσκεσαι σπίτι και προσπαθείς να στηρίξεις

Το ταβάνι με τους καπνούς του τσιγάρου

Γυρνάς την τσέπη σου ανάποδα

Και προσπαθείς να αποστρέψεις τα μάτια

Πηγή: https://frear.gr/?p=8230