Cesar Vallejo - Ένας άνθρωπος περνάει μ’ ένα ψωμί στον ώμο...

Ένας άνθρωπος περνάει μ’ ένα ψωμί στον ώμο.
Θα γράψω εγώ μετά για τον σωσία μου;

Ένας άλλος κάθεται, ξύνεται, βγάζει μια ψείρα απ’ τη μασχάλη,
τη σκοτώνει. Με τι κουράγιο να μιλήσεις για την ψυχανάλυση;

Ένας άλλος μπήκε στο στήθος μου μ’ ένα ραβδί στο χέρι.
Μετά απ’ αυτό να μιλήσω με τον γιατρό για τον Σωκράτη;

Ένας κουτσός περνάει μ’ ένα παιδί αλαμπρατσέτα.
Μετά απ’ αυτό θα διαβάσω Αντρέ Μπρετόν;

Ένας άλλος τρέμει από το κρύο, βήχει, φτύνει αίμα.
Θα τολμήσω και να σκεφτώ το: Εγώ εκ βαθέων;

Ένας άλλος ψάχνει στη λάσπη για κόκαλα, φλούδες.
Πως να γράψεις, μετά απ’ αυτό, για το άπειρο;

Ένας εργάτης πέφτει από μια στέγη, πεθαίνει και πια δε
γιοματίζει. Θ’ ανανεώσεις, μετά, τον τρόπο, την αλληγορία;

Ένας έμπορος κλέβει έναν πελάτη στο ζύγι ένα γραμμάρι.
Να μιλήσεις, μετά, για την τέταρτη διάσταση;

Ένας τραπεζίτης πλαστογραφεί τον ισολογισμό του.
Με τι πρόσωπο να κλέψεις στο θέατρο;

 
Ένας απόκληρος κοιμάται με το πόδι στην πλάτη.
Να μιλήσεις σε κανέναν, μετά, για τον Πικάσο;

Κάποιος πηγαίνει σε μια κηδεία κλαίγοντας.
Πως μετά να έμπεις στην Ακαδημία;

Κάποιος καθαρίζει ένα τουφέκι στην κουζίνα του.
Με τι κουράγιο να μιλήσεις για το υπερπέραν;

Κάποιος περνάει μετρώντας τα δάχτυλά του.
Πως να μιλήσεις για το μη- εγώ χωρίς να βγάλεις μια κραυγή;

Σέζαρ Βαγιέχο ( 1892 -1938 ).
Πηγή: « cesar Vallejo – ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ- ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ- ΣΧΟΛΙΑ : ΡΗΓΑΣ ΚΑΠΠΑΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Gutenberg – α΄ έκδοση : Νοέμβριος 2000