Ανάμεσα στο πλήθος κι εγώ σας χαιρετώ, ερυθρόλευκοι
λογχοφόροι της Τεργέστης.
Εβγήκατε απ’ τα σωθικά της πάτριας γης,
και μια συνοικία ολόκληρη σας έχει λατρέψει.
Σαν ξεκινά το παιχνίδι με κυριεύει η ταραχή.
Πάνω στην πράσινη χλόη, κάτω απ’ τον λαμπερό
ήλιο του χειμώνα
το αγνοείτε
αλλ’ εκφράζετε πανάρχαιες ορμές
θαυμαστές του ανθρώπου.
Τα βάσανα
που ξάφνου κάνουν τα μαλλιά κι ασπρίζουν
δε σας ταιριάζουν! Η δόξα
σκάει ένα χαμόγελο για σας
εφήμερο: το καλύτερο δώρο της. Ζωή σας
τ’ αγκαλιάσματα, τα πρόσχαρα νεύματα.
Έχετε νιάτα, θέρμη και στα πόδια φτερά
για τη μητέρα-ομάδα που σας έχει αναθρέψει.
Για όλα τούτα ο ποιητής σάς λατρεύει,
αλλιώτικα από τους πολλούς
εξίσου συγκινημένος.
μτφρ. Νίκος Αλιφέρης,
περ ..Το Δέντρο, τχ . 133-134, 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου