Μου αρέσει νάρχεται η παλιά ρωμαντική βροχή
και σε μια κάμαρη εγώ να μένω καθώς τώρα.
Να μην πονώ, να κάθουμαι χωρίς απαντοχή,
μόνο ν' ακούω στη σκεπή και στην αυλή τη μπόρα.
Να παίζει μελαγχολικά μια μουσική δωματίου
και να θυμάμαι τα γλυκά παιδικά μου χρόνια:
κήπους υγρούς, ευκάλυπτους, χρυσούς καρπούς στα δένδρα
κι εκείνα τ' αυγουστιάτικα νυχτερινά τρυζόνια.
Αχ! η βροχή στο γαλανό το δάσος, στις σκεπές
τα ρόδα και τα σύννεφα στην απαλήν εσπέρα,
που κάνανε την παιδική ψυχή μου να ξεχύνει
κάτι σαν από φλάουτο γλυκό στην ατμοσφαίρα.
Πηγή: https://izagori.gr/people/biographies/499-%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%83-1919.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου