Αργύρης Χιόνης-[Είμαι η λυκοπαγίδα κι είμαι ο λύκος]

Είμαι η λυκοπαγίδα κι είμαι ο λύκος

που πιάστηκε σ’ αυτή

Κανένας δεν το βλέπει δεν το ξέρει

Ούτε εκείνοι που με χαιρετούν από μακριά

Ούτε αυτοί που μ’ αγκαλιάζουν ή μου σφίγγουνε το χέρι

Τόσο έντεχνα έχω πνίξει μέσα μου το ουρλιαχτό

Του θριάμβου το ουρλιαχτό του πόνου

Κυκλοφορώ ανάμεσά τους μ’ άνεση φορώντας

Το πιο αδιάφορο χαμόγελο το πιο καθημερινό

Ενώ οι δαγκάνες μου χώνονται βαθιά

Όλο και πιο βαθιά μες στα πλευρά μου


(από την ποιητική συλλογή ΤΥΠΟΙ ΗΛΩΝ, Εκδόσεις Εγνατία Σειρά ΤΡΑΜ/λογοτεχνία 1978)

Πηγή:Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής: Ποιήματα 1966-2000, εκδ. Νεφέλη.