Δημήτρης Δούκαρης-Ο θόρυβος του ποιήματος

I
Ακούω το θόρυβο του ποιήματος όπως σκαρφαλώνει απότομα απ΄ το βάθος της καταπακτής αισθάνομαι ακατάσχετη τη διαδρομή του— κάνω κινήσεις για ν αποφύγω την πολιορκία στο λαιμό, την ξαφνική νύχτα στα μάτια, τις σεισμικές δονήσεις του λυγμού.


II
Ακούω το θόρυβο του ποιήματος
και καταφεύγω ανάστατος
στο σωσίβιο χαρτί,
για να περάσουν οι λέξεις
χωρίς συνωστισμό
μία-μία ν΄ ανέβουν την κλίμακα
και να σταθούν απέριττες,
   με τάξη άμεμπτη σιωπηλές,
   στην  αναπότρεπτη ακινησία τους.


III

Mε ακολουθεί ο θόρυβος του ποιήματος
όπως αποχωρίζομαι
το σωσίβιο χαρτί
μονάχα έμενα ακολουθεί
που γνωρίζω, με λεπτομέρειες,
πόσο επικίνδυνη
υπήρξε η διαδρομή.
΄
         ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΚΑΡΗΣ   (1925-1982)