Δημήτρης Λιαντίνης-Ηρακλής

Αψύ θεριό,
τζελάτης από φύτρα
καταπρόσωπα στά κακά πού φύτεψε ὁ Ποσειδώνας,
κι ἀνθίζουν στό πέλαγος.
Γιά νά γράφουνται τ’ ἀπομνημονεύματα
μόνο στήν κόψη τοῦ σπαθιοῦ,
πού σκίζει τά ζυγωματικά τῆς νύχτας σάν καρύδι.
Γιά νά δεντροτομηθοῦν τά κάστρα τῶν ἀνέμων.
Μάθημα ἀνατομίας στό σῶμα τοῦ ἄθλου
πού φαρμάκεψε μέ τό ἴδιο του αἷμα
τό στερνό του χιτῶνα,
ζωσμένον καθώς
τό λιοντάρι ζώνεται τόν τελαμώνα τῆς ἔρημος.


(Απο την συλλογή - Οι Ώρες των Άστρων)