Φεύγοντας μέσα σ' ένα χρόνο που δεν μπορεί
να σε ξαναφέρει
παρά σαν έκρηξη σ' αυτό που λέμε
τρυφερή φθορά του πνεύματος
νιώθω πίκρα και περιφρόνηση
γι' αυτό που έγινε ο κόσμος δίχως εσένα
χάθηκαν ξαφνικά οι στροφές
και η ζωή ανοίγεται ευθεία
Την τρέχω σιωπηλά με φώτα ερήμου
ευώδης και παράξενος σαν όνειρο στο τέλος του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου