Τζένη Μαστοράκη-Μικρή ωδή στον θείο Ιούλιο για να ΄ρχεται τα βράδια σφυρίζοντας μ' ένα σβηστό φανάρι

Μικρή ωδή στον θείο Ιούλιο,

 για να ΄ρχεται τα βράδια σφυρίζοντας

 μ' ένα σβηστό φανάρι

Ανεξιχνίαστος θα μείνει ο πνιγμός, θηλιές
και σείστρα, οι ναυτίλοι ωχροί, κι οι άλλοι

γαλανοί σαν γίγαντες. 

Και όπως ο ταξιδευτής που, επιστρέφοντας,

βλέπει άξαφνα το αερόστατο κι ανάβει δια-

τρητο από βέλη αγρίων- έτσι να φτάνεις από

τα νωπά μεσάνυχτα σε τρομερές αυλές και σε

χορτώνες, να 'ρχεσαι σαν από τα ξένα, και

τρυπώντας τους βρεγμένους τοίχους,

εντροπαλός, για να σου λέω ιστορίες. 

Ιστορίες για τα βαθιά, Κέδρος 1983