Αναζητώ μίαν ακτή να μπορέσω να φράξω
με δέντρα ή καλάμια ένα μέρος
του ορίζοντα. Συμμαζεύοντας το άπειρο, νάχω
την αίσθηση: ή πως δεν υπάρχουνε μηχανές
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγες· ή πως δεν υπάρχουν στρατιώτες
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι· ή πως δεν υπάρχουνε όπλα
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι σε απόκεντρα
σημεία της γης όπου ακόμη δεν έγιναν αμαξωτοί δρόμοι.
Το ελπίζει ο Θεός
πως τουλάχιστο μες στους λυγμούς των ποιητών
δεν θα πάψει να υπάρχει ποτές ο παράδεισος.
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (2ος τόμος): Ημερολόγιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου