Τον φίμωσαν με αλυσίδες
έδεσαν τα χέρια του στο βράχο των νεκρών
και του είπαν: "Είσαι δολοφόνος!"
Έκλεψαν την τροφή, τα ρούχα,
το κατάλυμα και τις σημαίες του,
τον πέταξαν στο κελί των μελλοθανάτων
και του είπαν: "Είσαι κλέφτης!"
Τον έδιωξαν από όλα τα καταφύγια
του στέρησαν τη μικρή του αγαπημένη
και του φώναξαν "Είσαι πρόσφυγας!"
Άνθρωπε με τα δακρυσμένα μάτια και τις υγρές παλάμες,
η νύχτα μέλλεται να φύγει.
Ούτε τα κρατητήρια μένουν για πάντα
ούτε οι κρίκοι πάνω στις αλυσίδες.
Ο Νέρωνας πέθανε, αλλά η Ρώμη ζει
αγωνίζεται μέχρι θανάτου.
Γιατί, ακόμη και όταν οι σπόροι του σιταριού πεθαίνουν
γεμίζουν την πεδιάδα με τα στάχυα του.
Ανθολογία Σύγχρονης Αραβικής Ποίησης
μετάφραση από αραβικά: Πέρσα Κουμούτση
εκδ. ΑΩ, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου