Γιώργος Ιωάννου - Τα σαράντα κύματα (απόσπασμα)

 Αυτό που δεν μπορούν να φαντασθούν οι νεοφερμένοι είναι ότι παλαιότερα, πριν είκοσι, ας πούμε χρόνια, κυκλοφορούσε πολύ περισσότερος κόσμος απ' ό,τι σήμερα. Κι αυτό γινόταν όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας και σε όλα τα κεντρικά περάσματα. Παντού ο κόσμος ήταν περισσότερος, αλλά στην περιοχή των Χαυτείων, εκεί πια έβραζε, Περιττό να πούμε ότι την κατάσταση την έχει αλλάξει η μεγάλη διάδοση του ιδιωτικού αυτοκινήτου κι ένας Θεός ξέρει πόσο ακόμα θα την αλλάξει σε συνδυασμό με την τηλεόραση και το τηλέφωνο. Πάντως τις ώρες της ημέρας περπατάει ακόμα στους κεντρικούς δρόμους αρκετός κόσμος, ενώ τη νύχτα αργά οι διαβάτες είναι αραιοί και τα αυτοκίνητα πάμπολλα. Αυτά όλα τα αυτοκίνητα θα ήταν άνθρωποι, αν δεν υπήρχαν. Και όχι ένας, αλλά τουλάχιστον δύο για κάθε μηχάνημα. Και οι άνθρωποι φέρνουν κι άλλους ανθρώπους, που περπατούν δήθεν με φροντίδα και σαν αν βιάζονται. [...] Γι' αυτό - και για άλλα πολλά, Θεέ μου - στείλε μια βαριά αρρώστια για τα αυτοκίνητα, μια γελοία, όσο μπορείς πιο γελοία, αρρώστια γι' αυτούς που οδηγούν συνεχώς αυτοκίνητο, γι΄αυτούς που χρησιμοποιούν διαρκώς αυτοκίνητο, γι΄αυτούς που κόβουν βόλτες συνεχώς με τ' αυτοκίνητο. [...] Και στείλε μια ελαφρότερη αλλά επίμονη σ΄αυτούς που έχουν αυτοκίνητο και το χρησιμοποιούν με μέτρο, ώσπου να καταλάβουν ότι η αρρώστιά τους θα είναι τόση, όση η ασχολία τους μ' αυτό. Κι ακόμα στείλε μια ακατάσχετη σκωρίαση, μια ανεξήγητη ανάφλεξη, μια ασυγκράτητη λοξοδρόμηση, έναν φρικαλέο πονόματο στα ίδια αυτά τ' αυτοκίνητα, να την παθαίνουν ξαφνικά μέσα στο δρόμο και να πηγαίνουμε κρατώντας απ΄τα γέλια την κοιλιά μας. 

Κι επίσης στείλε μια θεαματική ασθένεια, έναν ανείπωτο πανικό, ένα αδιάκοπο φτάρνισμα, έναν ασυγκράτητο λόξυγκα, μια δυσθεράπευτη χλαπάτσα σ' αυτούς που βλέπουν μέρα-νύχτα τηλεόραση - περίμενε όμως να μας τη στείλεις όταν φέρουν και την έγχρωμη, γιατί τότε θα απογίνουμε και θα πρέπει πια να επέμβεις δραστικά. Στείλε ένα σκάσιμο, ένα σπάσιμο, ένα κόρωμα, ένα γούρλωμα, ένα ράγισμα, ένα απαίσιο μύρισμα, να μην ξαναπατήσουν πια το κουμπί. [...]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, "Τα σαράντα κύματα", Καταπακτή

Αντλήθηκε απ' το προφίλ της Αλέκας Πλακονούρη