ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ JANE FONDA
Φλάουτο θαλάσσιο σκι
Ταρό διαίσθησις
Σε σκάλες
Με άνεμο
Με σκότος
Σε πορτογαλικό κρεβάτι στο μέγαρο του Ο.Η.Ε.
Στο ύπαιθρο στην Πνύκα ή στην Βρετάνη
Οπουδήποτε
Σαν το σκυλί όπου σε βρω.
Μαγική εικόνα
Υποτροφία στη στύση μου
Αλεπού που τριγυρνάς στα έλη.
26 Σεπτεμβρίου 1966
*
ΛΑΚΙ ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ
Όχι! στις πράξεις δεν θ' αναφερθώ
Σαν δικαστής εγώ δεν θα τον κρίνω
Υπάρχει ο Νόμος των ανθρώπων
Κι άλλωστε αυτός
Από καιρό έχει πεθάνει.
Εγώ μονάχα στην ατμόσφαιρα να μπω για λίγο
του Καστελλαμάρε
Στην ατμόσφαιρα να εισδύσω του μυαλού του
Καθώς το απόγευμα περνά
Κι ο ουρανός βαραίνει
Πάνω στα μπάσταρδα μπαλκόνια του Παλέρμο.
Εγώ λοιπόν να ζήσω μόνον μια στιγμή
Σαν να 'μαι αυτός
Χωρίς ψευδείς ρομαντισμούς
Να του προσδώσω δηλαδή
Μια αίγλη που δεν είχε.
Να πιάσω τις λεπτότητες
Τις μύριες αποχρώσεις
Των πιο κρυφών του σκέψεων
Και πάνω απ' όλα
Την οργή που τον συνέχει
Αφότου εκατάλαβε
Πως δεν υπάρχει Οργάνωση πιο δυνατή απ' το Κράτος.
Όμως κι αυτός πώς μπλέχτηκε
Ανάμεσα στην έμφυτη αντιπάθεια
Στα οργανωμένα σύνολα
Κι αυτή τη δίψα του για ισχύ.
Μπορεί και να γελιέμαι
Και να μην είναι μπλέξιμο
Παρά το ίδιο πράγμα
Φοβάσαι κάτι, το μισείς
Κι ύστερα το μιμείσαι.
Κατέβηκε το δειλινό
Και γλύκανε η ψυχή του
Πίσω του γλίστρησε η ζωή
Κι έφυγε σαν ελάφι.
Δεν ήθελα λοιπόν να του προσδώσω
Ρομαντική χροιά
Ούτε και να του δώσω
Στους παρανόμους θέση
Ή στην Ιστορία
Μονάχα μια στιγμή να μπω
Ήθελα στο μυαλό του.
11 Ιουλίου 1974
*
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ
Ο ξένος είναι πάντα ξένος
Μην το ξεχνάς
Κι αυτόν
Που σήμερα φιλία κιόλας κέρδισε
Πουλώντας σου φριχτές κοινοτοπίες
Για τον καιρό για το κρασί
Την ομορφιά του τόπου
Κράτα τον σε απόσταση
Μην πέφτεις στην παγίδα
Όσο κι αν σου φάνηκε
Καλών προθέσεων, προσιτός.
Μην το ξεχνάς
Στο χαρτοφύλακά του
Μπορεί και να σου κουβαλά
Μακέτα φυλακής μ' ανεμιστήρες.
6 Απριλίου 1976
*
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ
Κι εγώ περίμενα να βρω
Τον κλασικό ψυχοπαθή
Σκοπεύοντας από ψηλά
Ανύποπτους διαβάτες
Που το σχισμένο του μυαλό συγχέει
Με την σκληρή του τη μητέρα
Όπως στα φιλμ.
Αντίς γ' αυτό
Σωρός τα κακτοειδή
Πολύπλοκες διαβάσεις
Και την ομίχλη τέλος
Που γλίστρησε στο Μαλιμπού
Κι ανεβαίνει τους λόφους
Σαν μια λεπρή.
Βοήθεια.
4 Μαρτίου 1977
ΤΑΣΟΣ ΔΕΝΕΓΡΗΣ
ΜΙΛΑΕΙ Ο ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟΣ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1952 - 2008
ύψιλον / βιβλία
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008
Αναδημοσίευση από: https://www.facebook.com/giorgos.alpogiannis/posts/pfbid0YnMPqNwncJUpaFf3NHnW6hDYkMoSej9F3vptKYabwi4iJAn4HDcXv8R2zZ9qxjC5l
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου