Το παλτό μου
Κρεμασμένο στο καρφί
Άδειο και καλοσιδερωμένο
Την ημέρα που θα' μαι απών
Μου θυμίζει.
Άλλα σεντόνια θα με τυλίγουν.
Σ' άλλους τοίχους θα μετρώ τους καημούς μου.
Το παλτό μου
Βαθιά ποτισμένο από τη μυρωδιά μου
Άξιζε τα πέντε χιλιάρικα που έδωσα για χάρη του.
Πολλές φορές από το κρύο με προφύλαξε
Με ακολουθούσε σαν πιστό σκυλί
Κι αν είχε σώμα θα μου έκανε όλα τα χατίρια.
Το παλτό μου
Με συγκινεί τόσο με τη στοργή του
Που λέω απόψε να το βγάλω βόλτα στο πιο ωραίο μπαρ.
Ντύσου, θα του πω
Κι εκείνο υπάκουα θα φορέσει τα καλά του.
Στολισμένο καθαρό μυρωδάτο
θα τυλιχτεί γύρω του σαν μια βδέλλα αγάπης.
Πριν την έξοδό μας
θα ανάψουμε ένα τσιγάρο.
Θα φιληθούμε απαλά
Θα κινήσουμε
Θα χαθούμε μαζί στο σκοτάδι.
Τάσος Καπερνάρος (1958)
Πηγή: Ακελδαμά, Εκδόσεις: Ηριδανός, 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου