Γύρω μου συνεργεία σκληρής δουλειάς
Πρώην καμίνια κι ανταλλακτικά αυτοκινήτων
Λιοσίων πόρτες τροπέτα τιμόνια και παρμπρίζ
(Ψάχτε μαλάκες τώρα τι 'ναι τα τροπέτα).
Και ρούχα: σέκοντχαντ μισό, ένα ευρώ
(Σε ποια παζάρια, λαϊκές, πού να σου εξηγώ).
« Ποτέ δε νοιάστηκα για καλοπέραση και λούσα».
Έπαιξα μπάλα σε οικόπεδα άχτιστα, στους δρόμους
Δούλεψα σ' εργοστάσιο με σόμπες και καλοριφέρ
Πρόλαβα αυτά που κι αν κοιτάξετε, δε θα τα δείτε
Νερό απ' το πηγάδι, στάμνες, λάμπες πετρελαίου
Γυφτάκια με ξύλα καρότσια σούπερ μάρκετ
Στην παράγκα από τζίγκο, χάρμποτ κι ανάπτυγμα του ντενεκέ
(Του ντενεκέ απ' το λάδι — πού να καταλάβεις
Σου μιλάω για φτωχόσπιτα τα πήρ' ο δρόμος
Το 2004, Κύμης και Λούη Σπύρου,
Και πού να τα προσέξεις, μες τα κλέη των πέντε κύκλων).
Ήμουν αριστερός σα νέος ευκατάστατος
Μα έφυγα απ' τα κόμματα νωρίς, φτωχότερος απ' ό,τι μπήκα:
Σοφότερο σε κάνουν οι μη βεβαιότητες—
Η φτώχεια όμως να δεις πόσο σοφότερο σε κάνει.
Πηγή: Εμένα μου λες - Ποιήματα 1997-2016, εκδόσεις ΑΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου