Μαριλού Καλοκάση - Δύο ποιήματα

    Τα φύλλα που πέφτουν

Λέμε συνέχεια

για τις δυστυχίες μας

Και

κανείς

δεν λογαριάζει

τα φύλλα

Κρεμασμένα στο δέντρο

τα φύλλα

που γεννιούνται

την άνοιξη

και πεθαίνουν

το φθινόπωρο

Ξέρουν μονάχα

τρεις εποχές.

Κανείς

δεν λογαριάζει

τα φύλλα

Που δεν γνώρισαν

ποτέ

χειμώνα

Κατοικία


Κάνουμε έρωτα
Κι ύστερα
αμέσως
πλένομαι με μανία
Να σε ξεβγάλω
από πάνω μου

Με ένα σπόγγο
σβήνω τα φιλιά
σβήνω τα χάδια
Σβήνω το σώμα σου
απ’ το σώμα μου

Μάταια όμως
Όσο και αν
γδέρνω τις σάρκες μου
Εσύ δεν φεύγεις
Εσύ είσαι μέσα μου'

Η ζωή μισοτιμής

Αντλήθηκαν απ' το προφίλ του ποιητή Θανάση Μαρκόπουλου