Έτος 1962
Αγγελοκαμωμένη μου
και λαμπαδόχυτή μου
Ομορφονιά της μάνας σου
και συντροφιά δική μου
Θα σ' αγαπώ θα σ' αγαπώ
διόλου δεν θα πάψω
ή κατά βάθος θα χαθώ
ή θα σε απολαύσω
Σ' αφήνω την καληνυχτιά
Μηλιά μου με τους κλώνους
Πάω κι εγώ να κοιμηθώ
Με βάσανα και πόνους
Ζαχαροζυμωμένη μου
πέσε γλυκά κοιμήσου
και στ' όνειρό σου να με δεις
σκλάβο και δουλευτή σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου