Όλο και περισσότερο οι ποιητές μας
Εισχωρούνε στη νύχτα -
Νους υγιής, σώμα υγιές
Όμως παραμονεύοντας η μνήμη
Δείχνει τα δόντια της
Στα πιο σεμνά παιδιά.
Η μνήμη δεν υποχωρεί
ούτε δαμάζει αθωότητα
Ό,τι της πεις το πάει παραπέρα
Τότε οι ποιητές μας κρυώνουν
Και παραδέχονται πως ναι
Η νύχτα είναι η πατρίδα μας-
Το πρωί βρίσκουν τη μνήμη τους
Κομματιασμένη
Και το νεφρό τους
Στην άκρη της λεπίδας.
Κώστας Καναβούρης, Νυχτολόγιο χειρός, Καστανιώτης, 1990.
Αντλήθηκε από το προφίλ του Τέλλου Φίλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου