Ο οδηγός αφηρημένος.Οι επιβάτες κοιτάζουν το τοπίο, κάποιοι χορεύουν.Ποτάμια, δάση, εναλλάσσονταισαν τις μνήμες που αιφνίδια ανασύρονται.Ο διπλανός μου σ’ ένα σταυρόλεξο παγιδεύεται.Τα μέρη, οι ώρες περνούν.Άηχη καρτερία, βλέμματα αχόρταγα,γέλια, φωτογραφίες, απόγευμα.Ταξίδι με προορισμό… Ξενοδοχείο πολυτελές-με πόση χλιδή παραπλανιέται τάχα ο θάνατος-δωμάτιο με θέαη βαλίτσα ανοίγειαποδρά η νοσταλγία ξανά-με ποιο ταξίδι ξεφεύγεις απ’ τη λύπη-δείπνο με ακριβά σερβίτσιατο βράδυ βόλτα στη φωτισμένη πόληπεριήγηση, ενθύμια, μπύρα-το αδιέξοδο δεν φωτογραφίζεται-στο δωμάτιο γυρίζω ξανάοδηγοί τουριστικοί και χάρτες-πόσα αξιοθέατα χρειάζεται τάχα η ζωή-στο κρεβάτι πέφτω βαρύςπλέκω στο παράθυρο ιστούςαπό αναμνήσεις και όνειρααράχνη ξεχασμένη σε γκρίζο τοίχομήπως και συλλάβω-έστω λίγη-απ’ την αφηρημένη ταχύτητα της ζωής…
Πηγή: https://www.bibliotheque.gr/article/58119
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου