"Το βιβλίο όντως πάσχει σ' αυτόν τον τόπο, παρά την αριθμητική ευφορία στην κυκλοφορία τίτλων. Διότι το θέμα δεν είναι να κυκλοφορεί ένα βιβλίο αλλά να διαβάζεται. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι μεγάλοι αναπολούν την εποχή που είχαν το χρόνο - και το μυαλό - να διαβάζουν, ενώ οι νεότεροι δεν δείχνουν να συγκινούνται ιδιαίτερα από τον γραπτό λόγο.
Η τηλεόραση, η εικόνα, έχει εισβάλει καταλυτικά στη ζωή μας, σε σημείο να μην αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους από την παθητική αυτή παράδοση.
Γιατί η εικόνα σε θέλει παθητικό δέκτη διαδοχικών συμβάντων, τα οποία δεν προλαβαίνεις καν να εκτιμήσεις, σε αντίθεση με το βιβλίο που σε θέλει συμμετέχοντα και πάσχοντα. Η εικόνα σε επιλέγει, το γραπτό λόγο τον επιλέγεις εσύ. Η εικόνα φεύγει, ο γραπτός λόγος μένει και σε προκαλεί να αναμετρηθείς ξανά μαζί του, ν' αναπτύξεις τη φαντασία σου, την κρίση σου, να πλουτίσεις το λεξιλόγιό σου, να μορφωθείς και να ψυχαγωγηθείς. Η εικόνα είναι εξουσία, ο γραπτός λόγος είναι ελευθερία.
Γι' αυτό κι επικίνδυνος για την εξουσία πολίτης ήταν πάντα ο διαβασμένος και όχι ο αποδέκτης της δοτής γνώσης,
Ποτέ σ' αυτόν τον τόπο της ανάπτυξης και της κακοποίησης του λόγου, ο αναγνώστης δεν είχε την ελευθερία της επιλογής τόσων βιβλίων, αλλά και ποτέ η εξουσία δεν ήταν τόσο ήσυχη από αυτήν την πλευρά, αφού κανένας δεν φοβάται έναν αποδυναμωμένο "εχθρό""
Δημήτρης Γκιώνης (Συγγραφέας, δημοσιογράφος) 28-6 1992
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου