Αργύρης Χιόνης-Παρά ένα δώδεκα μαγικά παραμύθια

Έπιανε το μολύβι να γράψει τις σκέψεις του. Το μολύβι

χόρευε σαν τρελό ανάμεσα στα δάχτυλά του, το χαρτί

αρνιόταν να λεκιαστεί, έδιωχνε από πάνω του ό,τι αυτός,

με χίλια βάσανα, κατάφερνε να γράψει.

Γράφω το κενό, έλεγε απελπισμένος, γράφω το κενό κι

είμαι τόσο γεμάτος.

Χα χα, κάγχαζε το μολύβι, 

χα χα, κάγχαζε το χαρτί,

χα χα, τόσο γεμάτος.

Θεέ μου, τι είν’ αυτή η έρημος, έλεγε απελπισμένος, τι

είν’ αυτή η άσπρη έρημος.

Δεν είμαι έρημος, έλεγε το χαρτί, είμ’ ένα φύλλο 

άσπρο χαρτί, αλλά δε θέλω να με κατοικίσουν οι σκέψεις σου.

Αργύρης Χιόνης ( 1943 -2011), Λεκτικά τοπία, Καστανιώτης 1983.