Ένα πρωί η καρδιά επήδηξε στους βάλτους και άνοιξε ένα κελί στη δροσιά.
(Αμπέλια της πείνας και η ραστώνη και η σχόλη μαζί στην ιερή της μέρας ενσάρκωση).
Φυτεύεις τον θάνατο και μεγάλη ελεημοσύνη, αχ πουλιά κάποιας ημέρας, η βασανισμένη θεραπεύτρια αποδιώχνει το έγκλημα από τον λαό της, σαν άλλη της αμνησίας βασίλισσα.
Φωτιές, φωτιές παντρύφερες.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου