Ήταν ανάγκη ως φαίνεται να έρθουν τα νερά
Έτσι εμάζεψε ο Νώε τα παιδιά του
Και όλα τα ζώα της πλάσεως όλα τα πετεινά
Και όλα τάβαλε στην αγκαλιά του
Όμως απ’ όλα πρώτον έβαλε μεσ’ στην καρδιά του την αγάπη
Κ’ έτσι εφάνη το Αραράτ και το κλαρί που εκόμισε το περιστέρι
Δόξα λοιπόν στα χέρια του
Δόξα στα γένια του
Και δόξα μεγάλη στην καρδιά του.
Το ποίημα είναι του Ανδρέα Εμπειρίκου και ανήκει στη συλλογή «Τέσσερα ποιήματα για τον γυιό μου Λεωνίδα, όταν ήταν μικρό παιδί», ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ Ή Η ΣΗΜΕΡΟΝ ΩΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΧΘΕΣ, (Αθήνα: 1984, εκδ. Άγρα)..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου