Κ. Π. Καβάφης - Θεατής δυσαρεστημένος

«Απέρχομαι, απέρχομαι. Μη κράτει με.

Της αηδίας και ανίας είμαι θύμα».

«Πλην μείν’ ολίγον χάριν του Μενάνδρου. Κρίμα

τόσον να στερηθείς». «Υβρίζεις, άτιμε.

»Μένανδρος είναι ταύτα τα λογίδια,

άξεστοι στίχοι και παιδαριώδες ρήμα ;

Άφες ν’ απέλθω του θεάτρου παραχρήμα

και λυτρωθείς να στρέψω εις τα ίδια.

»Της Ρώμης ο αήρ σ’ έφθειρεν εντελώς.

Αντί να κατακρίνεις, επαινείς δειλώς

κι επευφημείς τον βάρβαρον — πώς λέγεται ;

»Γαβρέντιος, Τερέντιος ; — όστις απλώς

διά Λατίνων ατελλάνας ων καλός,

την δόξαν του Μενάνδρου μας ορέγεται».

[1893]