Πριν να τους κόψουν τη θηλή
τσιτώνουν στο χαρτί
όρθια κλαδιά τις ρώγες
Σε πέντε αράδες που άδειασαν πάνω σε καταδότες
ξοδεύουν το υπόλοιπο του πνευμονιού Τα δέντρα όλα
Πλαγιάζουν κι ονειρεύονται.
Ως εδώ όσο χώμα χαράμισες φτάνει
Όσο λίπασμα πότισαν φτύσε
Να πάνε να πνιγούν οι κηπουροί
Που ούτε με το μπόλιασμα δεν μπόρεσαν τα δύο σώματα να κάνουν ΈναΜαζί κι οι ξυλοκόποιπου ένα ποίημα δεν σου κλάδεψαν ποτέ της προκοπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου