Στον Δημήτρη Καραπάνο
Η λησμοσύνη απλώθηκε στην αμμουδιά
Κι’ όλα τα ψάρια θάρθουν να χαϊδέψουν
Τα ολόξανθα μαλλιά της και το στήθος
Μεσ στον γαλάζιο ψίθυρο των ντροπαλών κυμάτων.
Και να που σπάζουν τώρα τ’ αντιστύλια
Κι’ ανθούνε στις μαντήλιες τα φιλιά
Που δίνουν μεσ’ στο σκότος στα κορίτσια
Οι ταυρομάχοι με τις κίτρινες χλαμύδες.
ΕΝΔΟΧΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου