Η ποίηση γεννιέται με τα πράγματαμε τη θλίψη
και το λυγμό
της απελπισίας.
Η ποίηση είν’ ένας κόσμος
ο διφορούμενος κόσμος του καθενός
που πρέπει να βγαίνει προς τα έξω
να χαίρεται και να λυπάται
ν’ αγκαλιάζει τις απλές καρδιές.
Η ποίηση ψιθυρίζει τα μυστικά
των ανθρώπων
της φύσης τα πράγματα
και παίρνει μαζί της
την απάντηση του Δημιουργού.
Η ποίηση είναι μια χαρούμενη – θλιμμένη
θάλασσα
είναι σαν χίλιες ελεήμονες παλάμες
που ανοίγουν για σένα.
Ένα ρυάκι όπου ξεδιψάει
η δίψα του αδικημένου.
Λήδα-Βασιλική Θέμελη (1935-2006)
Από τη συλλογή: Κρίσιμες στιγμές (2010)
Αναδημοσίευση από: Από τη συλλογή Κρίσιμες στιγμές (2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου