Μέσα στο φως σου γίνομαι πουλί
και τραγουδώ όλη μέρα σαν το σπίνο.
Μιας πεταλούδας παίρνω τα φτερά
τα θεία και ολόασπρα σαν το νέο το κρίνο.
Σφαλώ τα βλέφαρα μου, εντός μου φως.
Τ’ ανοίγω· φως παντού, όλο φως τριγύρα·
και λέω: Ήλιε τι θάνατος λαμπρός
μες σε μια τέτοια, θεία φωτοπλημμύρα!
Πηγή:Από το δίτομο έργο «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΕΝΗ», εκδ. Ινστιτούτο Διαδόσεως Ελληνικού Βιβλίου, Αθήνα 1980.
Ανθολόγηση, σχόλια, σημειώσεις: Γαβριήλ Πεντζίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου