Ο έρωτας, λοιπόν, μας εξισώνει
απόλυτα, σαν να 'μαστε φαντάροι,
μονάχα προς τα πάνω, προς τη χάρη
του κόσμου που δεν πλάστηκε με σκόνη.
Μα όταν των μαλλιών σου την περόνη
θα βγάλεις, σαν ιππότης πού 'χει πάρει
απ' το φιλί σου ξίφος και δοξάρι
κλίνω μπροστά στη γύμνια σου το γόνυ.
Το ξέρω πως συχνά η προδοσία
σαρώνει ό,τι τίμησε ο Πετράρχης,
σαν να περνούν στρατιές απ' την Ασία'
μα βλέπω, μες στα μάτια σου μονάρχης,
σε βάθος παραδείσου την αγχόνη
και σ' αγαπώ μ' αυτό που με σκοτώνει.
Αισθηματική Αγωγή, Άγρα 1993
Πηγή: Ο Χαρτοκόπτης του Γιώργου Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου