Αυτά που έβλεπες πριν από τόσα χρόνια
Τα βλέπω σήμερα με τα δικά σου μάτια
Και με τα μάτια μου θα τα κοιτάζεις αύριο
Τώρα είσαι γεμάτος ήχους δεν μπορείς
Να μιλήσεις οι λέξεις σπαρταρούνε μέσα σου
Πετρώνουν δεν μπορείς μήτε να κλάψεις
Παγωμένοι γλάροι φωλιάζουν στα μάτια στέκεις
Πίσω απ' τη νύχτα ακίνητος σαν ένα ορόσημο
Αύριο θα έρχεσαι στα λόγια μου όπως εχτές
Εγώ ερχόμουν στα δικά σου λόγια θα καταστρώνεις
Σχέδια για ένα ταξίδι που δε θα κάνουμε
Για μια επανάσταση χωρίς επαναστάτες
Κρυφά θα διαβάζεις τους στίχους μου
Κατά πώς διάβαζα κι εγώ τους δικούς σου
Θ' αντιστέκεσαι σ' αυτούς που συμμάχησαν
Για τη διαφύλαξη των αγαθών όμως βαθιά
Θα σωπαίνεις είναι το μόνο που σου απομένει.
περιοδικό Διαγώνιος, τ.1., 1972
Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γιώργου Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου