Πάνος Θασίτης - Ο κανόνας

Δουλεύει, πληρώνεται, τρώει
κοιμάται. Κάνει παιδιά –ή τ’ αποφεύγει.
Βρυχάται στα γήπεδα τις Κυριακές.
Κάθε βράδυ βαρκάδα με την πολυθρόνα στα κανάλια.
Για τα λοιπά
βιβλιάρια ασφαλίσεως κατά παντός κινδύνου
στοχαστικά.


Τα ουσιώδη αυτά και τα συνηθισμένα, η ζωή του.
Γι’ αυτά και πέφτει –αν χρειαστεί-
Ηρωικά μαχόμενος στην ιερή κουζίνα
στη σάλα, στον μπιντέ, στην άβατη παστάδα
Απών στα ταξικά οδοφράγματα
κωφάλαλος στων Ιδεών τη σκοτεινή βοή
αμέτοχος στα «μεγάλα» -ποια μεγάλα;- γεγονότα.
(Παθός – μαθός, αδιαφορεί για τα κοινά φρονίμως).


Ο άνθρωπος αυτός δεν είν’ εξαίρεση.
Είν’ ο κανόνας. Έστω το υλικό του κανόνα.
Και τώρα, μην ανησυχείτε πάλι σύντροφε Brecht.


Οι βολεμένες μάζες δεν ανησυχούν.
(Ίσως, δεν ανησύχησαν ποτέ).

Το ποίημα ανήκει στα αδημοσίευτα ποιήματα του Πάνου Κ. Θασίτη, Τα Ποιήματα, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα: 2011.