Στρατής Τσίρκας - Ελληνικά νερά

Γαλανή θάλασσα ρηχή κι ατάραχη
με το γελούμενο ουρανό, που ανάμεσό σας
τ’ άδολο φως κάθε στιγμή ξαναγεννιέται

Τα συννεφάκια, οι γλάροι, τα νησιά, σα λάμπες
με το δικό τους φως, μεσημερίς, πηγαίνουν.

Αφορμή δυσθυμίας τα κουπιά, η βάρκα
και το ριπίδι πίσω της, το νέρινο.

Αν δε βαδίσω πάνω σου με γυμνά πόδια
διάφανος να μην είμαι σαν γυαλί
και να μη λάμνει μέσα μου ψαράκι ασήμινο.

Πηγή: Τα ποιήματα, επιμέλεια Παύλος Α. Ζάννας, δεύτερη έκδοση, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα, Μάρτιος 1996, σ. 62.

Πρώτη έκδοση:  , Το λυρικό ταξίδι και την ενότητα «Δώσε μου το τραγούδι», Αλεξάντρεια, 1938. Τυπογραφείο Γ. Μπόλλα «Η πρόοδος», Αλεξάντρεια, 1η Γενάρη 1939.

Αντλήθηκε απ' το προφίλ του ποιητή Κώστα Ρεούση