Ρώμος Φιλύρας - Πότε

Άζωη ζωή, σε βουνά, λιβάδια και δάση,

σ' άλση, πάρκα, βραγιές, περιβόλια και στάνες,

σ' ερημοκάλυβα, όπου, αγραυλεί, εικονοστάσι,

και το σήμαντρο, κάποτε, κρούει κι' οι καμπάνες.

Ουρανοί, αυγής και δύσης και λιακάδα κι' αέρας,

καθρεφτίζονται, σε γαληνά καμποτόπια,

'πάνω, ατέρμων, καθάριος και γλαυκός ο αιθέρας,

κάτω, πέρα, σουραύλια βοσκών, ηχοσκόπια.

Πότε, εκείθε, από δω κ' εκεί πέρα, θα πάω,

σ' αγκαλιές θαλασσών και γιαλών, για να γείρω,

σε χωριά μακρινά, πολιτείες, θα περνάω

των βουνών και των κάμπων, γεμάτος, το μύρο.

Θα με πάρει, ένα χέρι, κι αλλού, θα με φέρει,

μακριά, κι' από πλήξη, τοσόχρονη, ως τόσο,

θα ξυπνήσω, κει κάτω, κάτ' απ' άλλον αστέρι,

νέα ζωή, νέους στίχους, θα ζήσω, θα δώσω;

περ. το 3ο μάτι, τ. 4-5-6, Γεν. - Φλεβ. - Μάρτης 1936.

Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη